Co Detektyw Książkowy upolował w bibliotece?

Kochani!
Dzisiaj rano wstałam z pewną myślą, że muszę w końcu odwiedzić bibliotekę w mojej miejscowości. Zaraz po śniadaniu, ubrałam się ciepło i wyruszyłam na łowy czytelnicze. W drodze do mojego ukochanego miejsca, w myślach ułożyłam sobie listę książek, które chcę wypożyczyć. Ale jak zwykle wraz z przekroczeniem progu biblioteki zapomniałam o wszystkich moich planach.

Jesteście ciekawi z jakimi pozycjami wróciłam do domu? :)

                        1. "Dziewczynka, która widziała zbyt wiele" - Małgorzata Warda

" Aaron i Ania są dla siebie całym światem. Kiedy ich matka zaczyna chorować, trafiają pod opiekę ciotki. Jej dom, który dziewczynka pamięta jako niezwykle piękny, wypełniony sztuką i antycznymi meblami, staje się miejscem przemocy i dramatycznej walki. Kto ochroni rodzeństwo, gdy wszystkie granice zostaną przekroczone? Czy dziecięca wyobraźnia Ani pozwoli jej zapomnieć o wydarzeniach w zamkniętym pokoju? Czy Aaronowi uda się ochronić swoją siostrę?"(opis z lubimy czytać)


Szukałam książek polskich autorów i natknęłam się na książkę Małgorzaty Wardy. Nie słyszałam wcześniej o tej pozycji, ale po przeczytaniu opisu, wiedziałam, że koniecznie muszę ją przeczytać. Temat przemocy domowej nie jest łatwy i jestem ciekawa, jak autorka sobie z nim poradziła. Czytaliście może? 

2. "Klucze" - Adam Lang

" Ile razy można przeżyć koniec świata? Adam ma kilkanaście lat i przeżył go trzykrotnie. Nieoczekiwana wyprowadzka ojca, pewien wypadek... Potem było całkiem znośnie. Mógłby nawet nazywać się farciarzem, ale generalnie życie licealisty proste nie jest. Matka nie odpuszcza. Do kumpli czasami wstyd się przyznać. W szkole nie sposób uciec Domańczykowi (niby fajny historyk, ale uwziął się i już). A Madziarska... chciałby, żeby kiedyś to ona nie miała dla niego czasu albo poszła na imprezę i go nie zabrała. Marzenie ściętej głowy! Ale są też jasne strony życia - Paulina, polonistka..." (opis z lubimy czytać)


 Miałam na tę książkę chrapkę od jakiegoś czasu, dlatego bardzo się cieszę, że będę mogła ją przeczytać :)

                                                  3. "Bez końca" - Martyn Bedford

"Piętnastoletnia Siobhan po śmierci swojego młodszego brata Declana trafia do Kliniki Korsakoffa – szpitala psychiatrycznego specjalizującego się w leczeniu osób po traumatycznych przejściach. W tym miejscu ma się nauczyć żyć na nowo: bez brata i niszczących wyrzutów sumienia. Poznaje rówieśników, którzy także zmagają się z bólem po utracie kogoś bliskiego. Jednak czy w takim miejscu można spotkać prawdziwego przyjaciela? Czy leczenie w klinice pomoże Siobhan zacząć nowe życie? Co tak naprawdę stało się z Declanem?" (opis z lubimy czytać)



Ta książka od kilku miesięcy znajdowała się na mojej liście "must read", dlatego kiedy ujrzałam ją w bibliotece, bez zastanowienia wzięłam ją ze sobą. Już nie mogę doczekać się lektury! 





                                                 4. "Pewnego dnia" - Emily Griffin

" Pewnego dnia w drzwiach Marianne staje osiemnastoletnia Kirby. Jedno spojrzenie wystarcza i Marianne wie, że odnalazła ją córka. Jej idealny świat rozpada się, a wspomnienia o młodzieńczej namiętności ożywają.
Czy Marianne i Kirby zbliżą się do siebie? Czy zrozumieją, czego chcą? Czy wreszcie odważą się pójść za głosem serca?" ( opis z lubimy czytać)


Kto nie zna  Griffin? Chyba każdy z nas, choć raz słyszał to nazwisko. Już od jakiegoś czasu chciałam zapoznać się z twórczością tej autorki, ale nigdy nie było mi po drodze. Teraz będę mogła to zmienić :)



                                     5. "Dziewczynka bez imienia" - Marina Chapman

"Marina Chapman nie wie, ile dokładnie ma lat. Miała tyle imion, ile nadawali jej kolejni „opiekunowie”. Została porwana, kiedy miała cztery lata i porzucona w kolumbijskiej dżungli. Przerażona i głodna znalazła się sama wśród drapieżników, jadowitych węży i pająków. Nagle otoczyło ją stado zaciekawionych małp kapucynek. Naśladując je, Marina powoli stała się członkiem ich stada. Robiła to co one: jadła te same owoce, wspinała się na drzewa, porozumiewała się ich językiem. „To małpy, nie ludzie, były moją rodziną. To one nauczyły mnie, jak przeżyć.”
„Ludzka” dobroć małp ocaliła Marinie życie. Małpi starzec wyleczył ją, kiedy zachorowała. Wśród nich spędziła prawdopodobnie pięć lat.
Potem znaleźli ją myśliwi… i za papugę sprzedali do domu publicznego. A to był zaledwie początek jej dalszej walki o przetrwanie – na ulicach miejskiej dżungli."


Ta powieść to autobiografia Mariny Chapman. Kobieta w swoim życiu, przeżyła bardzo wiele - została porwana, potem porzucona, aż w końcu trafiła do stada małp, które wychowywały ją przez kilka lat. Jestem ogromnie ciekawa tej książki.


Tak oto prezentują się moje zdobycze. Wpadło Wam coś w oko? A może jesteście już po lekturze którejś książki? :)

Do napisania!  :*