"Czasami dowiadujesz się więcej, niżbyś chciała."- Recenzja książki pt."Numery. Czas uciekać" - Rachel Ward

 No hej kochani!
 Nie uwierzycie co dziś zrobiłam, otóż spojrzałam w kalendarz i spojrzałam na datę. Jakie było moje zdziwienie gdy zobaczyłam, że jest już 18 lipca?! Kurczę, ale ten czas leci. Korzystajmy z wakacji!
Dawno nie wstawiałam tu żadnego posta z recenzją, ponieważ miałam małą przerwę w czytaniu, ale zmobilizowałam się i przeczytałam książkę pt. "Numery. Czas uciekać". Czytaliście?




 Tytuł: "Numery. Czas uciekać"
Autor: Rachel Ward
Wydawnictwo: Wilga
Ilość stron: 326
Moja ocena: 7/10

Fabuła:  Piętnastoletnia Jem posiada niezwykły dar, a raczej przekleństwo. Zna dokładną datę śmierci każdego człowieka. Wiedziała kiedy umrze jej matka, wie, że 08.12.2009 roku zginie wiele niewinnych osób. Nikogo nie może uchronić od śmierci, dlatego postanawia uciec.

Śmierć od zawsze towarzyszy ludziom -  nikogo jeszcze nie oszczędziła i nie oszczędzi. Dla niej nie liczy się wiek, status społeczny, płeć, kolor skóry czy orientacja. Nie kiedy przychodzi powoli i delektuje się cierpieniem. Nie raz przychodzi nagle i bez skrupułów zabiera dusze do swojego świata. Nikt z nas nie wie kiedy ona się pojawi i czym się kieruje, może przypadkiem, a może  data naszej śmierci wpisana jest wraz z naszym urodzeniem. Co byście zrobili gdyby okazało się, że istnieje pewna dziewczyna, która zna dokładną datę waszego zgonu? Czy chcielibyście poznać datę własnej śmierci?

"Przyzwyczajasz się do kogoś - zaczynasz go nawet lubić - a potem on odchodzi. W końcu wszyscy odejdą"

           Akcja powieści toczy się w zwykłym dużym mieście, ale samo otoczenie jest dość nie typowe i rzadko pojawiające się w młodzieżówkach. Autorka postanowiła umieścić bohaterów w szkole dla trudnej młodzieży i w rodzinach patologicznych . Nastolatkowie czują się odrzuceni przez społeczeństwo, a nauczyciele traktują ich z góry, dlatego uczniowie chodzą na wagary, popalają trawkę i mieszają się w szemrane interesy. Czytając możemy lepiej zrozumieć ich zachowanie i wyobrazić sobie jak ciężko jest im przetrwać w świecie gdzie wszyscy traktują ich jak gorszą kategorię i oceniają po pozorach.

" Najwyraźniej ludzie mnie nie rozumieją. Nie rozumieją, że trzeba mi trochę przestrzeni. Ciągle mi mówią, co mam robić. Uważają, że zasady i plany na przyszłość, czyste ręce i porządne maniery wszystko naprawią. Niczego nie chwytają."

            Jem nigdy nie miała łatwego życia - miała matkę uzależnioną od narkotyków, a po jej śmierci tułała się po kilku rodzinach zastępczych. Do tego z nikim nie mogła nawiązać przyjaźni, ponieważ widziała numery, a dokładniej mówiąc daty śmierci. Czuła się samotna i nierozumiana przez nową matkę zastępczą i przez innych ludzi, dlatego odizolowała się od wszystkich i unikała bliższych kontaktów. Do tego każdego dnia sama musiała radzić sobie z ciężarem "śmierci".

"Rzecz w tym, że kiedy ktoś każe mi coś robić, od razu mam problem. Chcę takiemu komuś powiedzieć, żeby się odpieprzył, zrobię, jak mi się zechce. Nawet jeśli chodzi o coś, na co tak naprawdę mam ochotę."

       Wątek miłosny został nakreślony naturalnie i z dystansem. Główna bohaterka nie należy do dziewczyn, które kierują się emocjami. Wszystko analizowała i chłodno podchodziła do jakiejkolwiek relacji. W ogóle nic nie wskazywało na to, że kogoś obdarzy uczuciem, ale na całe szczęście odnalazła swoją bratnią duszę - chociaż początkowo podchodziła do niego z ogromną rezerwą. Mogę Wam zagwarantować, że nie będzie to przewidywalny związek i będziecie zaskoczeni.

                                            
"Był jedynym człowiekiem, który mnie kiedykolwiek odnalazł, który zobaczył mnie taką, jaką byłam naprawdę. I ja widziałam jego. Był piękny."

     Powieść napisana jest prostym i typowym dla młodzieżówek językiem. Bardzo często pojawiały się wulgaryzmy, co trochę mnie irytowało. Rozumiem, że książka jest skierowana dla nastolatków i mogę przymknąć na to oko, ale w "Numerach. Czas uciekać" łacina podwórkowa pojawia się notorycznie, prawie co drugą stronę.
                                 "Życie to tylko seria zdarzeń."

     Ogółem "Numery. Czas uciekać" czytało mi się bardzo dobrze. Pomysł z bohaterką znającą daty śmierci był naprawdę interesujący, ale czegoś mi brakowało - napięcia i żywszej akcji. Były momenty kiedy szybciej biło serce, ale po chwili  wszystko się uspokajało. Nie jest to powieść ciężka, ale po jej przeczytaniu musimy chwilę pomyśleć i przetrawić wszystko. Dlaczego? O tym dowiecie się kiedy przeczytanie tę książkę :)

Pozdrawiam Was ciepło!